"Nasze własne piekło" Natalia Nowak-Lewandowska

"NASZE WŁASNE PIEKŁO" NATALIA NOWAK-LEWANDOWSKA

Czy dzwoniąc po taksówkę spodziewamy się czegoś więcej niż tylko dotarcia do wyznaczonego miejsca? Czy przebyta nią droga może nas o coś wzbogacić, a nie tylko zubożyć o wskazaną opłatę? Bohaterka powieści miała okazję się o tym przekonać.

Pewnego dnia Nina zamawia taksówkę. Czyniąc to, nie jest świadoma, że ten jeden kurs zapoczątkuje ważne zmiany w jej życiu. Podobnie Artur, kierowca taksówki, nie spodziewa się, że kobieta, która wsiadła do jego samochodu, na długo zajmie również miejsce w jego myślach. Jego dorosłe życie nie jest proste, bo poprzedziło je bardzo trudne dzieciństwo.
Życie Niny też nie jest kolorowe, ale na pewno inne niż jego.
Wydawać by się mogło, że dwojga tak różnych ludzi nic nie jest w stanie połączyć. A jednak. Okazuje się, że przeciwieństwa naprawdę się przyciągają. Tylko czy są w stanie złączyć się na dłużej i wytrwać w kiełkującym uczuciu? Dużo zależy od tego, czy uda im się pokonać przeciwności losu, nieprzychylność ludzi i dającą o sobie znać przeszłość.

„Nasze własne piekło” przeczytałam bardzo szybko. Już od pierwszych stron trudno było mi się oderwać od tej książki. Ta z pozoru lekka i zabawna historia, zawiera w sobie wiele trudnych wątków, które dotykają ludzkich problemów. Mamy tu miłość, pożądanie i namiętność do drugiego człowieka. Opisana została również miłość bohaterki do muzyki, która jest jej życiową pasją. Na przedstawionym przykładzie widać, że pasja może być równocześnie pracą. Taka sytuacja to przecież marzenie dla wielu ludzi. Nawet jeśli nie idzie to w parze z dobrym zarobkiem. Paradoksalnie Nina kocha muzykę równie mocno, jak nienawidzi. Autorka doskonale oddała obraz życia twórców, którym trudno żyje się w środowisku bez zrozumienia.

W powieści poruszony został również wątek toksycznych relacji matki i córki. I to właśnie on wzbudził we mnie najwięcej emocji. Niejednokrotnie poczułam złość do matki, która przelała swoje niespełnione ambicje i kompleksy na córkę. Postawa zaborczej matki doprowadzała mnie do szału, ale również bierność córki nie pozostawała mi obojętna. Zadawałam sobie pytanie, jak można doprowadzić do tego, że dorosła i inteligentna kobieta jest tak uzależniona od swojej rodzicielki i pozwala sobie na taką kontrolę z jej strony? Zastanawiałam się, czy w końcu zbierze w sobie tyle odwagi, żeby przeciwstawić się temu wszystkiemu? 

Cenię w tej książce to, że jej fabuła została skonstruowana tak, by wzbudzać całą gamę emocji, a czytelnik staje wraz bohaterami przed trudnymi decyzjami. Podobała mi się również narracja, która była prowadzona z perspektywy kilku bohaterów. Dzięki temu, możemy poznać odczucia i myśli każdego z  nich.

Zastanawiające było dla mnie samo zakończenie, które sprawia wrażenie otwartego. Pozostawia czytelnika z pytaniami „Jak to?, „I co dalej?”. Być może powieść doczeka się swojej kontynuacji i stąd takie wrażenie. Jeśli tak, chętnie sięgnę po drugą część historii.

Podsumowując, szczere polecam Wam tę książką, która w swojej prostocie potrafi nieźle namieszać w głowie.