Misja Wywiad z Darią Orlicz

Zapraszamy na Misję Wywiad, w której na Wasze pytania odpowiedziała Daria Orlicz. Egzemplarz Drapieżców wędruje do Dagmary Kowalewskiej. Gratulujemy i prosimy o wiadomość prywatną, na którą czekamy trzy dni.

Agnieszka Piszczatowska

Łatwiej jest być Pani Kasią czy Darią,który gatunek jest bliższy sercu lub który łatwiej się tworzy?

Każdy gatunek wymaga pracy, skupienia i wytrwałości. Ale jeśli kocha się pisać, idzie gładko ;) Jestem i Kasią i Darią. W zależności od nastroju piszę kryminały, bądź obyczaj.

Porusza Pani trudne tematy: śmierć, przemoc, zaginięcia-czy te historie są świadomie wybierane, czy poprzez trudne tematy poruszane chce Pani nas czytelników uczulić byśmy zauważyli więcej, byli wrażliwsi, dostrzegali to, co czasem umyka? Przesłanie dla nas byśmy nie byli obojętni, zauważali człowieka, bo te opowieści nie są słodkie, lukrowane, więc wywołują łzy, lęk, mnóstwo emocji-to celowe, by nas pobudzić do zatrzymania, do przemyśleń, docenienia tego, co mamy, co nam dane? 

Wybieram trudne tematy ponieważ chcę, żeby moje książki zostały w pamięci na dłużej. Uwrażliwiać na coś, czy uczulać, albo przestrzegać Czytelnika nie planuję. Każdy ma swoją wrażliwość i własne postrzeganie świata. Ja jedynie opowiadam historie. Wnioski każdy wyciąga na własną rękę.

Justyna Grzesikowska-Szewczyk

Jakie jest Pani największe marzenie, którego do tej pory nie udało się Pani spełnić?

Zamieszkać gdzieś, gdzie na okrągło świeci słońce, rosną palmy, a ludzie mówią po hiszpańsku ;) I zobaczyć Amerykę, zwłaszcza Kalifornię i Florydę. 

Czy zgodziłaby się pani na ekranizację filmową Pani książki? jeśli tak to której, i który reżyser/ka ''nadawałby'' się do tego najlepiej? 

Pewnie, że bym się zgodziła. Ekranizacja to dla autora olbrzymie wyróżnienie. Nie wiem, który reżyser ;) Dla mnie ważniejsza byłaby fajna wizja scenariusza i ekipa, z którą wspólnie coś tworzymy. Zawsze chciałam zobaczyć plan filmowy, więc może kiedyś... Wiem już, że marzenia się spełniają. ;)


Kinga Grabowska

Jaką psychikę musi mieć pisarka aby pisać powieści kryminalne?

Nie wiem, czy to jest kwestia psychiki. Bardziej cech takich jak dociekliwość, wytrwałość, ambicja, pasja. Pisanie, szukanie materiałów do książek, dopieszczanie tekstu - wszystko wymaga czasu i poświęcenia. Bywa, że trwa majowy weekend i cała Polska grilluje, a ja ślęczę przed laptopem. No ale pisarz to przecież taki łatwy i przyjemny zawód;)

Z której swojej książki jest Pani najbardziej dumna?

Ze wszystkich. Każda z nich jest inna, ale wszystkim poświeciłam mnóstwo czasu i emocji.


Jolanta Ostaszewska

Czy Pani zdaniem Katarzyna Misiołek i Daria Orlicz mogłyby stać się bohaterkami jakiegoś thrillera medycznego? 

Bohaterką thrillera medycznego już byłam, kiedy dziesięć lat temu trafiłam do kilku szpitali ;) Natomiast do napisania czegoś w tym gatunku zwyczajnie brakuje mi wiedzy. Thrillery medyczne tworzą zazwyczaj lekarze, bądź osoby związane ze światem medycyny.

Czy jest ktoś, komu jest Pani wyjątkowo wdzięczna za zaszczepienie miłości do literatury, za to kim Pani jest dziś?

Tak, mojej rodzinie. W naszym domu zawsze było mnóstwo książek.


Edyta Chmura

O "Drapieżcach" ktoś napisał "brutalna ale bardzo dobrze napisana". Ta historia nie mogła obejść się bez pewnej dozy brutalności, tak wnioskuję z opisu. Czy łatwo było Pani napisać te mocniejsze sceny, te które mają wstrząsnąć czytelnikiem, podczas gdy wszystko w środku sprzeciwia się przemocy?

Nie mam problemu z opisywaniem mocnych i brutalnych scen. Pisarz, który boi się jakiegokolwiek tematu jest marnym pisarzem... Gdyby nie było brutalnie, byłaby to zupełnie inna książka. Ja nigdy nie ukrywałam, że piszę ostro. Czytelnik może się z tym zmierzyć, albo darować sobie lekturę.;)

Henryka Bieranowska

Ptaszki za oknem ćwierkały, że podobno lubi Pani czytać biografie - stąd moje pytanie: Komu z polskich autorów/autorek powierzyłaby Pani spisanie swojej biografii i jaki tytuł by nosiła?

Jakubowi Żulczykowi bym powierzyła. Przynajmniej byłoby z czarnym humorem i z pazurem ;) A tytuł? "Dziewczyna, która przepadła (w słowach)". 


Dagmara Kowalewska

Właśnie jestem w trakcie czytania po razy drugi obu książek o Magdzie i Monice.

Moje pytanka: Dlaczego Rzym? Co spowodowało że mieszkała tam Pani?"

Rzym zafascynował mnie dzięki zajęciom z łaciny, które miałam na studiach. Sporo czytanek było o Wiecznym Mieście i tak się trochę zauroczyłam... ;) Pojechałam na trzy miesiące, na kurs językowy, a wróciłam do kraju po czterech latach, można więc powiedzieć, że lekko się zasiedziałam... I oczywiście było pięknie. Do dziś czasem gadam po włosku we śnie i zaczepiam na mieście Włochów, żeby sobie z nimi zamienić kilka słów ;)

Czy pracowała Pani w zawodzie, po pedagogice? Ja również skończyłam studia pedagogiczne i pracuję w przedszkolu.

Nie, nigdy nie pracowałam w zawodzie nauczyciela. Lekcje prowadziłam jedynie podczas praktyk i zajęć z dydaktyki. Czy żałuję? Nie. Uważam, że polska szkoła jest skostniała i ponura, a ja, z moim niewyparzonym językiem, pewnie średnio raz w tygodniu lądowałabym na dywaniku u dyrektora... 


Magdalena Faltyn

W którego bohatera swoich książek mogła by się pani wcielić ?

W Julię, która zaczyna od nowa - i mówimy tu o tych ostatnich rozdziałach, kiedy leci na Fuerteventurę ;) Odpoczęłabym przynajmniej i zobaczyła słońce. 

Skąd pani czerpie niektóre informacje do swoich książek...internet, książki czy pewne źródła u danych osób ( policja, szpitale itp.)?

Z internetu, ale też z rozmów ze znajomymi. Moja przyjaciółka jest prawniczką, poza tym mam paru znajomych w różnych bardzo fajnych zawodach i czasem przy piwie zadaję im naprawdę dziwne pytania ;)


Monika Brombosz

Jak zaczęła się Pani przygoda z pisaniem? 

Zawsze miałam lekkie pióro, ale nigdy nie przypuszczałam, że zostanę pisarką. Dopiero po powrocie z Włoch, szukając pomysłu na siebie odkryłam, że są gazety, które organizują konkursy literackie. Zaczęłam je wygrywać i nawiązaliśmy trwałą  szuflady", aż w końcu pierwsze sukcesy.

Czy ma Pani jakieś rytuały, które towarzyszą pisaniu?

Nie. Po prostu włączam laptopa i pisze. W życiu prywatnym lubię chaos i spontaniczność, ale jako autorka jestem perfekcjonistką i pracoholiczką. Najważniejsze jest pisanie. Rytuały pewnie by mnie rozpraszały ;)


Justyna Glinka

Witam czy opisuje Pani w książkach swoje sny.

Nie opisuję moich snów, ale kto wie, może kiedyś?

Planuje Pani napisać trylogie lub serię książek.

Właśnie piszę serię - pod pseudonimem Daria Orlicz ukazała się na rynku seria "Stracone dusze" - mroczne kryminały, których akcja rozgrywa się w niewielkim i fikcyjnym nadmorskim miasteczku. 


Beata Musiał

Gdyby stanęła Pani przed koniecznością wyboru pomiędzy pisaniem tylko książek obyczajowych lub wyłącznie kryminałów - jaki byłby Pani wybór? 

Całe szczęście nie muszę stawać przed takim wyborem ;)

Który z bohaterów czy bohaterek jest Pani szczególnie bliski i dlaczego?

Magda i Monika - siostry z "Ostatnoiego dnia roku" i "Dziewczyny, która przepadła?" Mam do nich szczególny sentyment.


Marta Dąbrowska

Czy jest jakiś temat, którego nigdy nie poruszy Pani w książce, ponieważ wywołuje zbyt mocne emocje?

Nie ma takiego tematu. Pisarz nie może się bać emocji.


Aleksandra Miczek

Ileż drapieżcy tkwi w samej autorce?

Przypuszczam, że nie mniej i nie więcej, niż w każdym przeciętnym człowieku ;)


Teresa Trajdrowska

Który pisarz polski najbardziej Panią inspiruje?

Żaden. Nie szukam inspiracji w cudzych tekstach, mogę się nimi co najwyżej pozachwycać ;)

Z kim sławnym chciałaby Pani zjeść kolację i jakie menu?

Ze Stephenem Kingiem, oczywiście. Menu jest nieistotne. Grunt, żeby był Stephen. Ale, z tego co wiem, on boi się latać, więc na razie nie pojawi się w Europie, a mnie do Ameryki też daleko;)


Leokadia Pokrowska

Co jest dla Pani większym wyzwaniem: kryminał czy literatura obyczajowa?

Każda książka jest wyzwaniem, bez względu na gatunek.

Czy podczas pisania słucha Pani muzyki czy potrzebna jest Pani zupełna cisza?

Wolę ciszę, muzyka mnie rozprasza. Znam włoski, nieco hiszpański i angielski, więc kiedy w tle leci muzyka, skupiam się na tekstach piosenek i wytrąca mnie to z rytmu pracy. Cisza jest cudowna. Niestety wszędzie jest coraz głośniej...


Kinga Salamon

Czy chciałaby Pani napisać kiedyś książkę w duecie?

Ciężko powiedzieć. Jestem raczej indywidualistką, ale z kimś ciekawym i fajnym, może... Nie szukam tego typu współpracy, ale też jej nie wykluczam, bo życie pisze różne zaskakujące scenariusze. Miałam już takie propozycje, ale na razie nic z tego nie wyszło. Może kiedyś. 

Skąd pomysł na taki pseudonim pisarski "Daria Orlicz"?

Podoba mi się imię Daria, a nazwisko Orlicz brzmi ciekawie i "drapieżnie". 


Izabela Papierkiewicz

O czym nigdy za żadne pieniądze nie napisałaby Pani w żadnej książce? Czy jest jakieś tabu?

Nie ma dla mnie tematów tabu. Są jedynie takie, które mnie nie interesują, jak polityka, czy brudne biznesowe układy na przykład.

Co Pani robi jak gonią terminy a weny brak?

Nie ma czegoś takiego jak brak weny, jest tylko lenistwo :). A terminy rzadko mnie gonią, bo ustawiam sobie pracę tak, żeby ze wszystkim zdążyć.


Katarzyna Makuła

Ciekawi mnie skąd bierzesz pomysły na nową książkę ?

Różnie. Czasem coś przeczytam, czasem usłyszę coś w autobusie. Bywa, że inspirujące okażą się dyskusje ze znajomymi. A czasem widzę w wyobraźni osoby, bądź sceny, które chciałabym opisać. Ewentualnie jest to jedno kluczowe wydarzenie, wokół którego rozgrywa się akcja takie jak czyjeś zaginięcie, jakiś wypadek, gwałt, napad, rozwód, zdrada... 

Czy pisząc jesteś ubrana w szlafrok ciepłe skarpety i naciągnięty sweter ?? Ale jestem wścibska pomyślisz? Sorki.

No jesteś blisko ;) Piszę zazwyczaj w getrach albo spodniach od dresu, mam też swoje ulubione porozciągane bluzy i koszulki. Na pewno nie wyglądam tak pięknie jak na stylizowanych zdjęciach z sesji foto, które można znaleźć na mojej stronie ;) I powiem Ci, Kasiu, że to akurat lubię - tkwienie przez cały dzień w jakiejś przyciasnej oficjalnej garsonce byłoby dla mnie prawdziwą męką. Bo ja w ogóle kocham mój wolny zawód! 


Agnieszka Ewelina Rowka

Czy ma Pani ulubioną sentencję, cytat, którym się Pani kieruje w swoim życiu??

Nie. W życiu kieruję się tylko i wyłącznie moją własną intuicją. Ale bywały takie sytuacje, kiedy jej nie posłuchałam, czego później żałowałam.

Były powieści,są kryminały... w jakim jeszcze gatunku literackim odnalazłaby się Pani a które w ogóle nie bierze Pani pod uwagę i dlaczego? ;)

Nie mam pojęcia. Pomysły na książki przychodzą zazwyczaj w niespodziewanych momentach. Lubię pisać kryminały, horrory, thrillery z psychologicznym tłem i powieści obyczajowe. Co jeszcze zostało? Erotyki? No nie wiem... ;) 


Roksana Wieprzycka

Jaki jest najtrudniejszy etap pisania książki?

Dla mnie są nim poprawki. Kiedy piszę, snując historię rozdział po rozdziale, pracuję bardzo szybko, a w głowie zarysowują mi się sceny i dialogi. Natomiast robienie poprawek tekstu, który już znam nudzi mnie i męczy... 

Jako czytelnik po jakie lektury sięga Pani najczęściej?

Czytam reportaże, dobrze napisane biografie i mocne thrillery. Uwielbiam też mocny obyczaj z psychologicznym tłem i skandynawskie kryminały. Z polskiej prozy lubię autorów, w których książkach znajdę solidną dawkę czarnego humoru i mocne odważne sceny. Nie znoszę natomiast romansów, jest to gatunek tak przeze mnie znienawidzony, że aż mam zgagę, kiedy o nim myślę. ;) Romansuje się w życiu. W książkach szuka się czegoś głębszego. Ale wiem, że akurat tego mojego poglądu większość kobiet nie podziela.