Pan Darcy nie żyje- Magdalena Knedler

Każdy z Nas słyszał o Jane Austen. Prawie każdy czytał powieści Jane Austen. I prawie każdy widział ekranizacje powieści Jane Austen. „Duma i uprzedzenie” na wielkim ekranie gościła już dwukrotnie w 1995 i 2005 roku, więc dlaczego po kolejnej dekadzie, ma nie pojawić się tam po raz trzeci?

Magdalena Knedler w swojej powieści „Pan Darcy nie żyje” odwołuje się do dzieła Jane Austen. Akcja książki rozgrywa się na planie kolejnej już ekranizacji „Dumy i uprzedzenia”. Angielska Kraina Jezior, ekipa filmowa zjeżdża się do malowniczego dworku Bridebridge Hall i na dniach mają zacząć kręcić jeden z najważniejszych filmów ich życia. Widzów do kin przyciągnąć ma młoda gwiazda - Zoe Alcott, która po świetnym występie w „Snach o plastelinie” jest jedną z bardziej rozchwytywanych aktorek. Ma ona zapewnić kasowy sukces „Dumie i uprzedzeniu” w reżyserii  Alana Fawley’a, który dotychczas zajmował się wystawianiem sztuk teatralnych.

Mało kto jednak wie, że poprzedni hit w którym grała Zoe, ma na nią wpływ aż do dziś. Pewnego poranka kostiumograf - Bell Kennedy, chce pomóc Zoe zabiera ją do swego ojca-lekarza, by ten zajął się młodą gwiazdką w kiepskim stanie psychicznym jak i fizycznym. Po dość długiej i wyczerpującej podróży, do dziewczyn w domku w Keswick dołącza scenarzysta - Oscar Lyne. I tak cała trójka zapewnia sobie niepodważalne alibi na wieczór, w którym Peter Murphy -odtwórca Pana Darcy`ego, ginie.

Pan Darcy za którym nikt z obsady nie przepadał.

Pan Darcy z blond lokiem.

Pan Darcy, który nieźle popił ówczesnego wieczora na festynie konwalii.

Pan Darcy, który miał przysłowiowego haka na większość ludzi pracujących na tym planie filmowym.

„Pan Darcy nie żyje” i jak tu kręcić film bez odtwórcy jednego z głównych bohaterów?  Przedsięwzięcie zostaje zawieszone, jednak to nie koniec serii niefortunnych zdarzeń w Bridebridge Hall. Coraz to nowi członkowie ekipy wstrzymanej produkcji filmu, trafiają do szpitala Św. Anny w Londynie, dlaczego?

Ciężko jednoznacznie określić gatunek tej powieści. Można by rzec, że to kryminał, bo w końcu mamy tu klika wypadków, napaści i śmierć.

Może to jednak romans? Zamknięte środowisko aktorów, ludzi produkcji filmowych w którym prawie każdy z każdym ma za sobą jakąś przeszłość, teraźniejszość, a nawet przyszłość.

Komedia? Są tu momenty w których po prostu nie da się nie parsknąć śmiechem.

Jeśli chcecie choć przez chwilę poczuć się jak na planie filmowym „Pan Darcy nie żyje”, to idealna okazja, by poznać ten świat od podszewki. Możemy stać się niewidzialnym widzem romansu aktorów. Będziemy powiernikiem ich najskrytszych tajemnic i tego, do czego są zdolni, by pogrążyć ”kolegów” z planu.

To książka przy której nie da się nie uśmiechnąć , gdy Bell z Zoe na bagażniku roweru, podróżują do jej ojca w dolinie Borrowdale.

To książka przy której doznałam niezłego szoku, gdy na jaw wyszedł sekret Paula Maddocka. Nie żebym coś miała do tego typu upodobań, jednak po nim i Sofie się tego po prostu nie spodziewałam.

To książka dla tych którzy lubią się bawić w detektywa.

To książka dla tych którzy kochają Angielskie rezydencje i ich tajemnice.

To książka dla tych którzy kochają Jane Austen i dla tych którzy chcą pokochać Magdalenę Knedler- ja ją pokochałam.

Dodam jeszcze, że mimo dużej ilości imion i nazwisk bohaterów książki (ich książkowych imion, a także imion postaci które grają) nie da się w tym wszystkim pogubić. Wystarczy wrócić na stronę numer 9, a tam znajduje się pełna lista imion i nazwisk osób pracujących przy produkcji, wraz z funkcjami które pełnią - coś idealnego dla czytelników takich jak ja, czyli tych którzy mają problem z zapamiętywaniem imion (taka lista powinna znajdować się w każdej książce!).

„Pan Darcy nie żyje” Magdaleny Knedler, to powieść, którą serdecznie polecam. Zapewniam Was, że podczas czytania odstresujecie się i oderwiecie od męczącego zgiełku codzienności. Książka miała swoją premierę 9 września, to nowość którą warto przeczytać.

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona.