Pokolenia. Powrót do domu - Katarzyna Droga

"Pokolenia. Powrót do domu" to kontynuacja powieści "Pokolenia. Wiek deszczu, wiek słońca" Katarzyny Drogi. Pierwsza część urzekła mnie swoją treścią. Jak będzie tym razem? Zapraszam na recenzję.

W tej części autorka przedstawia nam losy swoich rodziców Janki i Leszka, którzy po szesnastu latach wreszcie doczekują się upragnionego dziecka, czyli Kasi. I to właśnie Kasia na podstawie pamiętników Janki opisuje dalsze losy rodzin Borengów i Zajewiczów.

"Pokolenia. Powrót do domu", to kontynuacja "Pokoleń. Wiek deszczu wiek słońca". W części  pierwszej losy Janki były usłane cierpieniem, z powodu wojny oraz straty najbliższych, za to w części drugiej jej życie płynie niespiesznie, spokojnie u boku ukochanego męża oraz cudownej, wiele lat wyczekiwanej córeczki. To w tej części Janka postawi na swoim i zamieszka tam gdzie zawsze było jej serce, czyli w Stokowie. Pragnie tam zbudować swój wymarzony dom i odnaleźć spokój na stare lata. Oczywiście książka nie zawiera tylko i wyłącznie opisów losów rodziców Kasi, jest wiele wspaniałych postaci, które ubarwiają całą historię, np. szalona Michalina czy ciocia Stefa. 
Jankę oraz jej rodzinę w tej części spotka wiele miłych perypetii życiowych, ale ja ich Wam nie zdradzę. Po tę wiedzę, zapraszam Was do lektury "Pokoleń. Powrót do domu".

Chyba nie wiem co napisać o tej powieści, na usta cisną mi się jedynie słowa takie jak, przepiękna, cudowna, wzruszająca książka o losach pewnej rodziny, i to nie byle jakiej rodziny, bo rodziny samej autorki. Powieść ta opisuje nam życie, po prostu zwyczajne życie rodzin, które żyły w trudnych czasach. Mamy ogromne porównanie tego co było, a tego co jest teraz. Wątki polityczne oraz społeczne zostały idealnie wplecione w fabułę i tworzą spójną całość. W historii tej spotkamy się z radościami, ze smutkami oraz z nieuniknioną śmiercią, która czeka gdzieś na każdego z nas.

Pani Katarzyna ma niesamowity dar do wciągania czytelnika w głąb fabuły. Bohaterowie wyraziści, przykuwający naszą uwagę. Nie jesteśmy w stanie nie zżyć się z nimi, a z Janką można się wręcz zaprzyjaźnić. To kobieta o ognistym temperamencie, twarda, nieugięta, lecz czasami nad wyraz delikatna oraz wrażliwa. Czy można takiej kobiety nie polubić? Na pewno nie.! A co najważniejsze kobieta oddana swojej rodzinie i kochana przez nią.

Powieść ta jest dopracowana w jak najmniejszych szczegółach, ciężko nam się od niej oderwać i nie sposób odłożyć jej na półkę choć na chwilę. Musimy czytać dalej chociaż nieuchronnie zbliża się zakończenie, zakończenie przez które moje serce zamarło, choć było to nieuniknione.

Jeszcze raz podkreślę, że jest to cudowna historia rodzinna, napisana w przepiękny, barwny lecz prosty sposób, by idealnie trafić do czytelnika.

Książka ta skłoniła mnie do wielu refleksji, sama zaczęłam się zastanawiać czy moja rodzina może mieć jakieś tajemnice schowane na dnie szafy, może się kiedyś dowiem, wszystko przede mną.!

POLECAM!!!

Za przeczytanie książki dziękuję Wydawnictwu Helion.