Praca zbiorowa - Rewers

"Rewers" to książka na którą czekałam, odkąd zobaczyłam ją w wrześniowych zapowiedziach. Kilka opowiadań zainteresowało mnie szczególnie, zanim jeszcze zaczęłam czytać. Marcin Wroński i jego opowiadanie o moim rodzinnym mieście, Joanna Opiat - Bojarska, którą bardzo polubiłam po książce "Gra pozorów" i Remigiusz Mróz, o którym wiele pozytywnych opinii słyszałam.

"Jedenastu najlepszych polskich autorów kryminałów, jedenaście miejscowości, z których każda naznaczona jest zbrodnią.

Każde miasto ma swój rewers. Znajome nazwy, utarte ścieżki i oswojone miejsca kryją ciemną stronę schowaną pod osłoną nocy, w zapomnianych schowkach, starych piwnicach, a często – za oknami pozornie zwykłych mieszkań. Pamiętają i wiedzą o niej mury budynków, brukowane uliczki, ciemne zakamarki parków, miejskie stawy i rzeki.


Rewers to podróż po mrocznej stronie polskich ulic, zaułków i dzielnic, po kraju nierozwikłanych zabójstw, zdrad i tajemnic przeszłości."

"Rewers" jako całość była bardzo ciekawa. Książka ta, to  opowiadania o zróżnicowanej objętości, niektóre przerażające i mroczne, inne  napisane z odrobiną humoru i zabarwione nutką kryminału. 

Jeśli miałabym wymienić najfajniejsze moim zdaniem opowiadania, byłyby to zdecydowanie: 

1. "Babcia Wiśniewska" Wojciecha Chmielarza, która była napisana z bardzo dużą dawką humoru, a sama Babcia Wiśniewska była bardzo przyjemną i dość tajemniczą postacią.
2. "Czarcia Łapa" Marcina Wrońskiego, w którym miałam przyjemność poznać Lublin  z roku 1968. Do tego duża dawka tajemnicy podszyta najbardziej znaną legendą Lublina :)
3. "Nie czytaj tego!" Joanny Jodełki, której opowiadanie najbardziej mnie zaskoczyło i zaszokowało. 
4. "Niedzielne popołudnia" Gaji Grzegorzewskiej, opowiadanie było trochę przewidywalne, ale sam pomysł na powieść i poprowadzona narracja, ekstra!
5. "Sąsiedzi" Małgorzaty Sobieszczańskiej, krótkie, ale fajnie poprowadzone z nutką humoru opowiadanie. Bardzo przyjemnie się je czytało.

 Niektóre z opowiadań mnie troszkę zawiodły, chyba miałam zbyt duże oczekiwania, chociaż  muszę przyznać, że były bardzo fanie napisane. Na wielkie "bum" zdecydowanie czekałam w opowiadaniu Remigiusza Mroza, czy właśnie Joanny Opiat - Bojarskiej przy, których dobrze się bawiłam, ale to nie były opowiadania, które uznałabym za najciekawsze. 

Polecam Wam "Rewers" i mam nadzieje, że każdy znajdzie "swoje" opowiadanie, które przypadnie  mu do gustu. Mi osobiście jako całość książka się podobała. Jest fajnie zrównoważona pod względem czasu i miejsca (znajdziemy tam historie osadzone w latach komuny jak i dotyczące teraźniejszości)

Dziękuję za przeczytanie Wydawnictwu Czwarta Strona.