Róża - Agnieszka Opolska

„Są dni kiedy czujesz, jak niebo spada ci na głowę, bo ktoś cię bardzo zranił. Pragniesz znaleźć się jak najdalej, odszukać sens, zacząć od nowa. Tylko jak zacząć od nowa?”

Życie Róży (Karoliny) od najmłodszych lat nie należało do udanych. Najpierw śmierć matki, później ojca, po której trafiła do rodziny zastępczej i z której później zabrał ją Filip, brat jej ojca, zapalony podróżnik. Róża zawsze czuła się samotna i porzucana przez najbliższe jej osoby, więc kiedy poznała Daniela, liczyła, że jej życie się odmieni, będzie miała cudownego męża i dzieci. Marzenie o małżeństwie się spełniło, jednak cały czas brakowało ukochanego dziecka, którego nie chciał Daniel, tłumacząc to tym, że o dziecko postarają się, kiedy staną finansowo na nogi. Jednak niespodziewanie Daniel zaczął odsuwać się od żony i może wszystko zostałoby tak jak, jest, gdyby Róża nie odkryła jego tajemnicy. Choroba wujka i tajemnica męża zmusiły Różę do podjęcia trudnej życiowej decyzji. Decyzji, która odmieniła życie wszystkich bohaterów. W głowie kobiety zrodził się plan, który bardzo szybko wprowadziła w życie. Nie oglądając się za siebie odeszła i wyjechała do Lille we Francji, gdzie zatrzymała się w schronisku dla bezdomnych, które prowadził przyjaciel jej wujka – Christopher. Czy to właśnie tam odszuka swoje szczęście? Czy małżeństwo uda się uratować? Czy Róża odnajdzie samą siebie? Przekonajcie się sami.

„[...] Trzeba puścić to, co się kocha i czekać, aż do ciebie wróci [...]”

„Agnieszka Opolska to socjolożka, malarka, pisarka. Urodziła się w 1982 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim. Po studiach zamieszkała w Lille, gdzie pracowała w domu dla bezdomnych Magdala. Przez ponad 12 lat związana z Tarnowem i Krakowem. Studiowała grafikę na ASP w Krakowie. Obecnie wraz z rodziną przebywa w Wielkiej Brytanii. Prowadzi własne przedszkole. Jest autorką powieści Anna May, która zdobyła pierwsze miejsce w konkursie Literacki Debiut Roku 2015.”

Żałuję, że dopiero teraz spotkałam się twórczością Agnieszki Opolskiej, bo to autorka, której książki powinien przeczytać każdy, bez wyjątku. Na mojej półce od roku stoi jej debiut autorski, czyli „Anna May” i teraz wiem, że jak najszybciej muszę przeczytać tę książkę. Przyznam także całkiem szczerze, że „Róża” to jedna z lepszych książek, jakie kiedykolwiek czytałam.

„Róża” to wspaniała powieść obyczajowa. Powieść piękna, smutna, pełna bólu, ale także dająca nadzieję. Agnieszka Opolska w przepiękny i naturalny sposób obnaża ludzkie słabości, ujawnia skrywane tajemnice i odsłania dusze swoich bohaterów. Powieść wciąga już od pierwszej strony i z zapartym tchem śledzimy losy Róży i osób, które pojawiają się na jej drodze. Autorka stworzyła bardzo emocjonującą historię, od której nie sposób się oderwać. Sama spędziłam przy niej kilka fantastycznych godzin i w tym czasie nie liczyło się dla mnie nic ani nikt. Nie ma w niej grama przewidywalności i na każdej stronie jesteśmy zaskakiwani wydarzeniami i poczynaniami różnych bohaterów. Przy lekturze tej powieści nie będziecie się śmiać, za to gwarantuję Wam, że nieraz wzruszenie ściśnie Wasze gardła. Jest to powieść bardzo refleksyjna, zmuszająca do myślenia o własnym życiu, własnych wyborach i osobach, które nas otaczają. Książka bardzo prawdziwa i życiowa, bo choć to fikcja literacka, to wokół nas jest pełno takich osób jak Róża, Christopher, czy Theo, każdy z własnym bagażem doświadczeń, marzeniami i pragnieniami.

Autorka stworzyła plejadę prawdziwych bohaterów, bo choć książka przede wszystkim dotyczy Róży, to autorka poświęciła dużo czasu każdej z postaci. Każdy z nich ma swoją wyjątkową historię, która wzrusza i momentami chwyta za serce. Każdy z nich zasługuję na uwagę, ale nie będę ich wszystkich opisywać, bo zajęłoby mi to wiele czasu. Myślę, że lepiej będzie, jak sami ich wszystkich poznacie i wyrobicie sobie o nich własne zdanie. Niewątpliwie każdy z nich jest inny, ale łączy ich wiele, potrzeba miłości, akceptacji i każdy z nich pragnie uwagi drugiego człowieka.

Naprawdę widać, że Agnieszka Opolska włożyła wiele pracy i serca w swoją powieść. Wszystko w niej jest dopracowane, a nawet dopieszczone w najdrobniejszym szczególe Na uwagę zasługuje piękna, przykuwająca wzrok okładka, pomiędzy którą znajduję się cudownie napisana powieść, w której znajdziemy wiele szkiców, które zapewne są dziełem autorki. Agnieszko, należą ci się ogromne brawa, bo książka ta, to kawał dobrej roboty i możesz być pewna, że zdobyłaś nową fankę i przeczytam wszystko, co wyjdzie spod twego pióra.

„Róża” to niewątpliwie oryginalna i niebanalna powieść. Autorka porusza w niej wiele trudnych tematów tj. bezdomność, alkoholizm, śmierć, brak zaufania, czy zdrada i wszystko to zostało bardzo precyzyjnie opisane, wywołując w czytelniku smutek, żal a czasami nawet i łzy. Książka bardzo prawdziwa, zmuszająca do wielu refleksji i zawierająca niejeden wartościowy przekaz. Historia Róży nie jest wesołą opowiastką jakich wiele. Tylko, czy życie zawsze maluje się w różowych kolorach? To historia o samotności, pragnieniu bycia kochanym, o stracie bliskich osób, poświęceniu i nowym starcie, który nie zawsze jest łatwy i bezbolesny. To naprawdę taka prawdziwa historia, która mogłaby spotkać każdego z nas.

Polecam!

Za możliwość przeczytania książki dziękuję autorce.