To, co zostawiła - Ellen Marie Wiseman

Ostatnio bardzo ciekawią mnie powieści, w których pojawiają się szpitale psychiatryczne. Niesamowicie mnie te książki wciągają, tym bardziej że nie zawsze osoba, która tam trafia jest obłąkana. Niedawno w moje ręce trafiła powieść Ellen Marie Wiseman „To, co zostawiła”. Autorka zupełnie mi nieznana, ale temat bardzo interesujący, więc postanowiłam dać jej szansę. Czy zostałam usatysfakcjonowana i zatraciłam się w odmętach szaleństwa? Zapraszam na recenzję.

Izzy Stone już jako dziecko doświadczyła ogromnej tragedii. Jej matka zabiła jej ukochanego ojca, a później trafiła do zakładu psychiatrycznego. Wtedy też zaczęła się jej tułaczka. Najpierw trafiła do babci, a później pojawiło się wiele rodzin zastępczych. Gdy była nastolatką, jej los się odmienił, gdyż trafiła pod dach ludzi, którzy wreszcie obdarzyli ją miłością. Gdy dziewczyna wraz z przybraną matką porządkowała walizki byłych pacjentów szpitala psychiatrycznego, trafiła na stos listów z 1929 roku, które skrywały tajemniczą historią Clary Cartwright. Clara zakochała się we włoskim emigrancie i kiedy chciała wyjść za niego za mąż, jej ojciec postanowił zamknąć ją w ośrodku dla obłąkanych. Ta historia nie będzie dawała jej spokoju. Dwie młode kobiety i dwie różne historie. A może jednak coś je łączy? Przekonajcie się sami.

„Przerażająca historia o demonach przeszłości i prawdzie czekającej , aby wyjść na jaw”

„Urodziła się w Three Miles Bay blisko północnego Nowego Jorku. Ellen ma niemieckie korzenie i choć na stałe
mieszka w Stanach Zjednoczonych, to właśnie germańska kultura i historia fascynują ją najbardziej. Często udaje się na wycieczki do Europy, skąd przywozi inspirację do pisania powieści. Prowadzi sielankowe życie, mieszkając z mężem i trzema niesfornymi psami w pobliżu jeziora Ontario. „

Na samym początku muszę napisać, że ta powieść przeszła moje najśmielsze oczekiwania. Liczyłam się z tym, że przepadnę z kretesem, bo naprawdę uwielbiam takie książki, ale nie spodziewałam tego, co dostałam. A dostałam naprawdę rewelacyjną powieść, która miejscami wiała grozą i przerażała. 

Autorka przybliżyła nam historię dwóch dziewczyn, każda jest z innej epoki, więc raz znajdujemy się wraz z Izzy w 1995, a następnie cofamy się w czasie do roku 1926 i poznajemy historię Clary. Jeżeli miałabym wybrać, która opowieść wywarła na mnie większe wrażenie, to na pewno byłaby, to część o Clarze, której okazała się okrutną historią dziewczyny, która według ojca zakochała się w nieodpowiednim mężczyźnie i dlatego trafiła do zakładu dla obłąkanych. Uwierzcie mi na słowo, że to, co tam z nią się działo niejednokrotnie jeżyło mi włosy na głowie, można to określić jedynie mianem tortur. Takie właśnie kiedyś były psychiatryki. Ta historia okazała się niezwykle emocjonująca i na pewno nikt nie chciałby przeżyć tego, co ta dziewczyna.

„Każdego dnia modliła się, aby grabarz już wkrótce wykopał grób dla niej. Z wyjątkiem czasu przeznaczonego na posiłki oraz wyprowadzania do toalety dwa razy dziennie, spędzała dni i noce przykuta do łóżka.”

Rozdziały Izzy nie są wcale gorsze, też pojawia się w nich wiele emocji, bo już jako dziecko przeżyła wielką tragedię, która odcisnęła piętno na jej życiu. Matka zamordowała jej ojca i sama trafiła do zakładu psychiatrycznego. Gdy po latach dziewczyna znajduje tajemnicze listy, zaczyna się zastanawiać nad swoim dzieciństwem i tym co, tak naprawdę się wydarzyło.

Narracja jest trzecioosobowa i wiem, że nie każdy za nią przepada. Ja na całe szczęście nie mam z tym problemu, bo bardziej interesuje mnie fabuła książki, niż to, w jakiej narracji została napisana. 

Mam nadzieję, że choć trochę zainteresowałam Was tą książką, bo to naprawdę dobry thriller połączony z New Adult. To historia pełna tajemnic i mrocznych sekretów, które prędzej, czy później wychodzą na jaw. Jest to powieść pełna emocji, która skłania do wielu refleksji i potwierdza prawdę, że nie zawsze wszystko jest takie, jakie się nam wydaje, a każda historia może mieć drugie dno. 
Jeżeli lubicie historia smutne, ale dające nadzieję, to ta powieść jest dla Was idealna.

Na końcu książki znajduje się wywiad z autorką, który jest bardzo ciekawy.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu.